Bordeaux - Paul De Leeuw

beslagen ruiten
de hemel strooit
lauwe druppels op de heg
ik zie hoe buiten
de sneeuw ontdooid
en ik slik mijn tranen weg
in de verte blaft een hond
verder is het stil
ik vind een vriend
in de fles op de grond
hij laat me vergeten
dat jij me niet wil

ik hef op jouw het volle glas
vannacht vergeet ik wie je was
ik laat je naam in rode wijn verdrinken
dit is mijn beste fles bordeaux
je gaf hem zelf cadeau
morgen vroeg dan komt de kater pas

lege flessen, volle maan
ik ben dronken van verdriet
volle glazen, leeg bestaan
jouw vergeet ik blijkbaar niet
in de verte blaft een hond
door de stilte heen
ik heb de smaak van gemis in mijn mond
jij ben vervlogen en ik ben alleen

ik hef op jouw mijn laatste glas
vannacht vergeet ik wie je was
ik laat je naam in rode wijn verdrinken
dit is mijn beste fles bordeaux
je gaf hem zelf cadeau
morgen vroeg dan komt de kater pas

beslagen ruiten, verslagen man
die maar niet vergeten kan