Anastasia - Willem Vermandere

O Anastasia 
Matriosjka uit Petreograd 
belandd’hier in ons boeregat, 
want vader was nen witte rus, 
ze vluchtten weg van erf en huis, 
O Anastasia, Anastasia 
Want ‘t volk leefd’in te grote nood, 
Tsaar en tsarina moesten dood, 
d’oktobermaand vol tegenspoed, 
de sneeuw was rood van mensenbloed, 
O Anastasia, Anastasia 
O Anastasia 
langs Vladivostok voert mijn lied, 
nen trein van eindeloos verdriet, 
langs China, Indië en Afrika, 
per schip misschien naar Amerika, 
O Anastasia, Anastasia 
Maar in Marseille ging j’aan wal, 
in ‘t douce France is ‘t nog best van al, 
oh Dieu merci on est sauvé, 
chez nous on aurait tous tués, 
O Anastasia, Anastasia 
O Anastasia 
Matriosjka aan moeders hand, 
belandde hier in ons vlaanderland, 
de roebels en ‘t russisch satijn, 
verging in ‘t bier en de brandewijn, 
O Anastasia, Anastasia 
en dat edel volk uit Petrograd 
hier nu op een mansarde zat, 
en werken hard om ‘t dagelijks brood, 
van heimwee ging hier moeder dood, 
O Anastasia, Anastasia 
O Anastasia 
van Vladivostok vol verdriet, 
zong ‘t meiske dan een droevig lied, 
ze trouwde met nen brave vent, 
ik heb diene mens nog goe gekend, 
O Anastasia, Anastasia 
en dromend van heur oud vaderland 
zo leeft z’hier in ons vlaanderland, 
hier in dit godvergeten gat, 
‘n prinsesse uit Petrograd, 
O Anastasia, Anastasia