Binnen Zonder Kloppen - De Dijk

De straat is grijs 
de gracht beneveld 
binnen hou ik het niet uit 
daar denk ik steeds 
aan toen die avond 
ik schrik op van elk geluid 
ik hoor een deur 
open en dicht gaan 
ik hoor het kraken van een tree 
al mijn hoop 
is op de deurknop 
maar die wil niet naar bene 
ze kwam binnen 
zonder kloppen 
en ging weg 
zonder een woord 
ik was alleen 
en niet gelukkig 
ik brandde langzaam achteruit 
iedere dag 
meer vraag dan antwoord 
een nieuwe krant vol oud geluid 
ik wou dood 
ik wou begraven 
met veel bloemen en bezoek 
en opeens 
stond zij daar voor me 
en schopte haar schoenen in de hoek 
ze kwam binnen 
zonder kloppen 
en ging weg 
zonder een woord 
de avond valt 
in duizend stukken 
op de straten van de stad 
met bonzend hart 
als wichelroede 
zoek ik mijn verloren schat 
maar het leidt tot niets 
lood om oud ijzer 
welke deur ik ook probeer 
ze zijn dicht 
of ze gaan open 
maar nooit meer als die keer 
ze kwam binnen 
zonder kloppen 
en ging weg 
zonder een woord