Cerita Anak Kecil Dalam Jamban - Fynn Jamal
Ini kisah tentang seorang perempuan Seorang gadis yang masa itu Masih kecil dan perawan Pejamkan mata dan bayangkan saja Situasinya berada di dalam suatu tempat kecil Terpuruk yang kau namakan jamban Aku tidak tahu tentang kamu-kamu Aku tidak tahu apa cerita kamu Tapi ini cerita aku maka dengarkan Ambil mata kamu dan paku Dengar cerita aku di suatu masa Ketika dahulu di suatu masa Menangis sendiri di suatu masa Tentang diri sendiri di suatu masa Aku dibesarkan dimanja disayang Aku dibesarkan dengan segala rasa Aku dibesarkan dengan penuh cinta Aku dibesarkan biasa saja Ayah bonda, kenapa bohong? Kenapa engkau hendak bohong? Dulu dikata akulah raja puteri jelita Sekalian rakyat jelata akan mencemburui jiwa aku Tapi ayahbonda, dunia tidak mahukan jiwa aku Yang dihendakkan cuma wajah dan rupa saja Wahai ayahbonda, kenapa engkau bohong saya? Aku dibesarkan sebagai seorang gadis Yang gemuk, pendek, busuk, tak cerdik Aku dikatakan orang “Hey babi, kenapa engkau sangat jelik?” Wahai ayahbonda, kenapa dibohong? Aku ini bukan di sini Tempat aku tak sepatutnya dibiarkan di luar pergi Aku patut disimpan di suatu tempat Di mana cuma ada ayah ibu Di mana mereka kan sayang aku Untuk siapa aku, untuk siapa aku Bila aku keluar aku dikeji Bila aku di luar aku dimaki Kerana yang dimahukan cuma wajah rupa seri Ayah bonda, kenapa bohong saya? Ayah bonda, kenapa tak cerita? Dunia tempat kejam, dunia macam-macam Depa tak suka saya, depa tak cinta saya Kenapa ayah? Kenapa bonda? Tak dikhabarkan yang mereka-mereka Yang tak sukakan siapa saya Yang hendak dari dulu menjadi saya Mereka semua hendak saya jadi cantik badan jelita Tapi itu memang bukan saya, bukan saya, bukan saya Maka apakah aku harus pergi? Duduk di rumah dan terus mati? Apakah aku tinggal di sini Tak akan pergi, tak akan pergi Dunia tempat kejam, dunia macam-macam Tapi jangan sedar dengarkan semua kata mereka Dunia tempat kejam, dunia macam-macam Tapi janganlah engkau percaya kata mereka Biar kita begini saja; buruk, gemuk, besar, cantik Biar saja diri kita; cantik, molek, hodoh, jelik Siapa kita itu kita, cinta saja jiwa kita Kalau mereka tak suka, pergi mampus tak apa Tak apa, tak suka, tak apa Ini sisa-sisa rasa Rasa jiwa yang luka
Artist: Fynn Jamal