Den Hemel - Willem Vermandere

God hè je nog altijd uw langen baard 
Zij je nog op uwen troon gezeten 
Met duizenden engeltjes rond u geschaard 
Uw patriarchen en uw stokoude profeten. 
Waar is dat gelegen uw hemelrijk 
Waar tussen de verste planeten 
Hoe kan ik u vinden als ik hier bezwijk 
‘k zou de weg daar naartoe willen weten. 
Ik ben nie gehaast welwel verre van daar 
Ik moet hier nog zovele regleren 
Maar ‘t gebeurt da’k een paar keer per jaar 
Op uwen hemel zit te fantaseren. 
Hoe is dat daar binnen modern of antiek 
Of alleene maar banken om te knielen 
De muren heel hoge en de ramen gotiek 
Volle zalen vol zingende zielen. 
Zijn er daar keukens voor spijs en drank 
Staat er daar altijd rijstpap te koken 
En als dat zo is zeg ik God zij dank 
En een sigaretje meugen we dat daar roken? 
Uw schoon paleis hoe groot is dat wel 
Zijn er daar parken met eikebomen 
En groene velden voor sport en spel 
Of zit iedereen daar maar suf te dromen. 
Vind ik daar grootvader weer in zijn stoel 
En zit grootmoeder daar sokken te breien 
En nonkels en tantes nen heleboel 
En ‘t jonk volk God mag dat daar vrijen? 
Word je daar nie kreupel, word je daar nooit ziek 
Nooit geen kwalen om over te klagen 
Nooit nie neerslachtig nooit melancholiek 
Eeuwenlange eentonige dagen. 
Ach Here mijn vrees en mijn twijfel zijn groot 
Over uwen schonen hemel daarboven 
In u grote meester van leven en dood 
Zou ‘k zo geiren nog simpel geloven. 
In u God met uw lange witten baard 
Deur wolken van wierook omgeven 
Met engelen en heiligen rond u geschaard 
Laat mij liefst van al nog wat leven